1. ເຄື່ອງໝາຍຊາດ ລາວ ແບບປະຈຸບັນເປັນເຄື່ອງໝາຍຂອງສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ
ປະຊາຊົນລາວ ທີ່ເລີ່ມໃຊ້ມາຕັ້ງແຕ່ ປີ ພ.ສ. 2534 ຫຼັງຈາກການໃຊ້ນະໂຍບາຍຈິນຕະນາການໃໝ່
ມີລັກສະນະຕາມທີ່ເບື້ອງໄວ້ໃນລັດຖະທຳມະນູນແຫ່ງສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ
ໝວດທີ່ 10 ມາດຕາທີ່ 90 ໄວ້ວ່າ: "ເຄື່ອງໝາຍຊາດຂອງສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວເປັນຮູບວົງມົນ
ເບື້ອງລຸ່ມມີຮູບເຄີ່ງກົງຈັກເປັນແຂ້ວເຟືອງ ແລະ ໂບອັກສອນ "ສາທາລະນະລັດ
ປະຊາທິປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ" ສອງຂ້າງອ້ອມດ້ວຍຮວງເຂົ້າສຸກເປັນຮູບວົງພະຈັນ
ແລະ ໂບສີແດງຂຽນອັກສອນ "ສັນຕິພາບ ເອກກະລາດ ປະຊາທິປະໄຕ ເອກພາບ ວັດນາຖາວອນ ລະຫວ່າງກາງຂອງສອງປາຍຮວງເຂົ້າມີຮູບພຣະທາດຫລວງ ຢູ່ກາງຮູບວົງມົນມີຫົນທາງ ທົ່ງນາ ປ່າໄມ້ ແລະ ເຂື່ອນໄຟຟ້ານ້ຳຕົກ.
2. ເຄື່ອງໝາຍຊາດ ໄທ ຄື: ເຄື່ອງໝາຍພຣະຊະລັນຈະກອນພະຄຣຸດພ່າ
ເທບພາຫະນະຂອງພະນາຣາຍ ໃຊ້ເປັນສັນຍະລັກຂອງພະລາຊະອຳນາດແຫ່ງພະມະຫາກະສັດຜູ້ເປັນປະມຸກຂອງຊາດ
ແລະ ເປັນອົງຄ໌ອະວະຕານຂອງພະນາຣາຍຕາມແນວຄິດສົມມຸດເທບ ໂດຍເລີ່ມໃຊ້ມາຕັ້ງແຕ່
ໄໝພະບາດສົມເດັດພະຈຸນຈອມເກົ້າເຈົ້າຢູ່ຫົວ ແຕ່ຫຼັງ ພ.ສ. 2436 ເປັນຕົ້ນມາ
ແຕ່ມາໃຊ້ຢ່າງເຕັມທີ່ແທນເຄື່ອງໝາຍແຜ່ນດິນເດີມທັງໝົດເມື່ອ ພ.ສ. 2453.
2. ເຄື່ອງໝາຍຊາດ ບຣູໄນ ໃຊ້ເຄື່ອງໝາຍຢ່າງດຽວກັບທີ່ປາກົດໃນທຸງຊາດບຣູໄນ ເລີ່ມໃຊ້ເມື່ອ ປີ ພ.ສ. 2475 ປະກອບດ້ວຍສັນຍະລັກ 5 ຢ່າງ
ຄື ຣາຊະທະວັຊ (ທຸງ) ພະກົດ (ຄັນຮົ່ມ) ປີກນົກ 4 ຂົນ
ມືສອງຂ້າງ ແລະ ເບື້ອງວົງເດືອນ ຫຼື ພະຈັນສ້ຽວ ພາຍໃນວົງເດືອນຊຶ່ງຫງາຍຂຶ້ນນັ້ນ
ມີຂໍ້ຄວາມພາສາອາຫຼັບຈາຣຶກໄວ້ ຊຶ່ງແປຄວາມໄດ້ວ່າ "ນ້ອມຮັບໃຊ້ຕາມແນວທາງຂອງພະອັນເລາະຫ໌ສະເໝີ"
("Always in service with God's guidance") ເບື້ອງລຸມສຸດມີແພແຖບຈາຣຶກຊື່ປະເທດໄວ້ວ່າ ບຣູໄນດາຣຸດຊາລາມ
)
ແປວ່າ ນະຄອນແຫ່ງສັນຕິ.
3. ເຄື່ອງໝາຍຊາດ ສິງກະໂປ ເລີ່ມໃຊ້ເທື່ອທໍາອິດເມື່ອປີ
ພ.ສ 2502
ເມື່ອວັນທີ 3 ທັນວາ ພ.ສ. 2502 ພ້ອມກັນກັບທຸງຊາດ
ແລະ ເພງຊາດສິງກະໂປ ໃນຫ້ອງສາບານຕົນປະທານາທິບໍດີແຫ່ງສິງກະໂປ ທີ່ສາລາວ່າ:
ການຂອງເມືອງສິງກະໂປຊິຕີ້ ລັກສະນະຂອງເຄື່ອງໝາຍແຜ່ນດິນ ເປັນຮູບສິງໃຫຍ່
ແລະເສືອຖືໂລ່ສີແດງຊຶ່ງມີຮູບດາວຫ້າແສກສີຂາວ 5 ດວງ ແລະ ພະຈັນສ້ຽວສີຂາວຊຶ່ງເປັນສັນຍະລັກ ສຳຄັນທີ່ໃຊ້ເທິງທຸງຊາດຂອງສິງກະໂປ
ເສືອເປັນສັນຍະລັກສະແດງເຖິງຄວາມຜູກພັນທາງປະຫວັດສາດກັບປະເທດມາເລເຊຍ ແລະ
ສິງໃຫຍ່ເປັນສັນຍະລັກສະແດງເຖິງສິງກະໂປ ເບື້ອງລຸ່ມຂອງເຄື່ອງແຜ່ນດິນເປັນຣິບບິ້ນສີນ້ຳເງີນຈາຣຶກຄຳຂວັນປະຈຳຊາດດ້ວຍຕົວຫນັງສືທີ່ທ່ອງວ່າ:
ເບື້ອງລຸ່ມສຸດມີຄຳຂວັນ "MAJULAH
SINGAPURA
" ຊຶ່ງມີຄວາມຫມາຍວ່າ "ສິງກະໂປຈົ່ງຈະເລີນ"
4. ເຄື່ອງໝາຍຊາດ ກໍາປູເຈຍ ເປັນຮູບສະຫລອງພະອົງຄຣຸຍຄລຸມພານແວ່ນຟ້າ ອັນເຊີນພະແສງຂັນຄ໌ແລະ
ເຄື່ອງໝາຍອຸນາໂລມພາຍໃຕ້ພະມະຫາມົງກຸດເປັ່ງລັດສະໝີ ມີລາຍຊໍ່ຕໍ່ອອກມາຈາກກັນຈຽກຈົນທັງສອງຂ້າງ
ຮູບດັ່ງກ່າວຢູ່ເໜືອຮູບດາຣາຂອງເຄື່ອງຣາຊະອິສະຣິຍາພອນແຫ່ງກໍາປູເຈຍ (Royal
Order of Cambodia) ແລະ ມີຮູບລາຍກ້ານຂົດຢູ່ລຸ່ມຮູບສະຫລອງພະອົງຄຣຸຍອີກຊັ້ນໜຶ່ງ
ຖັດມາທາງດ້ານຂ້າງທັງ 2 ເບື້ອງຂະໜາບດ້ວຍຮູບສັຕຣ໌ 5
ຊັ້ນ ຊຶ່ງປະຄອງໂດຍຄະຊະສີທາງເບື້ອງຊ້າຍ ແລະ ຣາຊະສີທາງເບື້ອງຂວາ ເບື້ອງລຸ່ມສຸດຂອງຮູບທັງໝົດເປັນແພແຖບສະແດງຂໍ້ຄວາມວ່າ:
"ພະເຈົ້າກຸງກໍາປູເຈຍ" ດ້ວຍອັກສອນກຳປູເຈຍແບບອັກສອນມູນ.
6.
ເຄື່ອງໝາຍຊາດ ອິນໂດນີເຊຍ ມີຊື່ວ່າ "ເຄື່ອງໝາຍຍາຄຸດປັນຈະສິນ"
ລັກສະນະເປັນຮູບຍາຄຸດ ມີຂົນປີກຂ້າງລະ 17 ຂົນ, ຫາງ 8 ຂົນ, ໂຄນຫາງ 19 ຂົນ ແລະ ຄໍ 45
ຂົນ ໝາຍເຖິງ ວັນທີ 17 ສິງຫາ ຄ.ສ. 1945 ຊຶ່ງເປັນມື້ປະກາດເອກກະລາດ
ກາງຕົວພະຍາຄຸດນັ້ນມີຮູບໂລ່ ພາຍໃນໂລ່ແບ່ງເປັນສີ່ສ່ວນ ແລະ ມີໂລ່ຂະໜາດນ້ອຍຊ້ອນທັບອີກຊັ້ນໜຶ່ງ.
7. ເຄື່ອງໝາຍຊາດ ມາເລເຊຍ (ມາເລ: Jata Negara) ປະກອບດ້ວຍສ່ວນຫຼັກໆຫ້າສ່ວນຄື: ໂລ່ ເສືອໂຄ່ງສອງໂຕ
ພະຈັນສ້ຽວສີເຫຼືອງ ແລະ ດາວສີເຫຼືອງ 14 ແສກ ແລະ ແຖບຜ້າ ເຄື່ອງໝາຍຊາດຂອງມາເລເຊຍນີ້ ສືບທອດມາຈາກເຄື່ອງໝາຍຊາດສະຫະພັນທະຣັດມາລາຍາ
ລະຫວ່າງທີ່ເປັນອານານິຄົມຂອງອັງກິດ ເຄື່ອງໝາຍ ໃນປະຈຸບັນຈຶ່ງມີອິດທິພົນຂອງເຄື່ອງໝາຍແບບຕະເວັນຕົກຢູ່ຫລາຍ.
8. ເຄື່ອງໝາຍຊາດ ຟິລິບປິນ
(Coat of Arms of the Philippines) ມີລັກສະນະເປັນພະອາທິດມີລັດສະໝີມີແປດແສກ
ຊຶ່ງສະແດງເຖິງແຂວງທັງແປດ (ບາຕັນກັດ ບູລາຈັນ ກາວິເຕ ມະນິລາ ລາກູນາ
ນູເອວາ ເອຈິຢາ ປັມປາງາ ແລະ ຕາຣ໌ລັກ) ຊຶ່ງຢູ່ພາຍໃຕ້ກົດໄອການສຶກລະຫວ່າງການປະຕິວັດຟິລິບປິນແລະ
ດາວຫ້າແສກສາມດວງສະແດງເຖິງເຂດທາງພູມສາດຫຼັກສາມແຫ່ງຄື: ລູຊອນ ວິຊາຢາ
ແລະ ມິນດາເນົາ ພື້ນສີນ້ຳເງີນທາງເບື້ອງຊ້າຍມີນົກອິນຊີຂອງສະຫະລັດອາເມຣິກາ
ແລະ ພື້ນສີແດງທາງເບື້ອງຂວາມີສິງໃຫຍ່ຂອງສະເປນ ຊຶ່ງສະແດງເຖິງປະຫວັດສາດໃນການເປັນອານານິຄົມ
ການອອກແບບນີ້ຄ້າຍຄືກັບການອອກແບບໂດຍເຄືອລັດແຫ່ງຟິລິບປິນເມື່ອ ພ.ສ.
2483.
9. ເຄື່ອງໝາຍຊາດ ວຽດນາມ (Coat of arms of Viet Nam) ມີຮູບແບບເຊັ່ນດຽວກັບປະເທດຄອມມິວນິດອື່ນໆ ມີຮູບດາວສີເຫຼືອງເທິງພື້ນສີແດງ
ມີຮູບເຟືອງ ແລະ ຮວງເຂົ້າໝາຍເຖິງການຮ່ວມມືກັນລະຫວ່າງແຮງງານພາກກະເສດຕະກຳ
ແລະ ອຸດສາຫະກຳຕາມແນວຄິດແບບຄອມມິວນິດ ມີລັກສະນະຄ້າຍເຄື່ອງໝາຍຊາດຂອງເຢຍລະມັນ.
10. ເຄື່ອງໝາຍຊາດ
ສາທາລະນະລັດ ແຫ່ງສະຫະພາບມຽນມາ ເປັນເຄື່ອງໝາຍລາຊະການຂອງລັດຖະບານ
ສາທາລະນະລັດ ແຫ່ງສະຫະພາບມຽນມາ ໃຊ້ປະທັບໃນເອກະສານຂອງທາງລາຊະການການທຸກຊະນິດ
ທັງຫມົດ ຈົນເຖິງການຕີພິມໃນເອກະສານສຳລັບເຜີຍແຜ່ ແບບເຄື່ອງໝາຍດັ່ງທີ່ປາກົດໃນປະຈຸບັນນີ້
ເປັນລັກສະນະຕາມທີ່ປາກົດໃນໝວດທີ່ 8 ຂອງລັດຖະທຳມະນູນ ສາທາລະນະລັດ
ແຫ່ງສະຫະພາບມຽນມາ ຊຶ່ງໄດ້ຮັບການຮັບຮອງດ້ວຍການລົງປະຊາມະຕິໃນປີ ພ.ສ.
2551.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น